Sagaen om Gisle Sursson

Gisle Surssons saga er ein typisk saga først og fremst fordi den beskriver et ætte - og nybyggarsamfunn. Det er stor fokus på mannsidealet, og kvinner og treller er mindre sentrale. I tillegg er blodhemn viktig, kor den som dreper ein mann alltid vil bli jakta på. Kor i denne sagaen Gisle drog ut spydet frå sin avdøde ven, og måtte med dette hemne seg på mordaren. Ein sagahelt skal utgjøre hovuddelen av sjølve sagaen og skal ha gjort seg fortent til tittelen. En sagahelt skal i tilegg være den som folk ser opp ti, en som folk stoler på og ein som beskyttar dei gode og familien. Gisle kan på ein måte ses på som ein sagahelt først og fremst fordi han har mykje respekt og viser mot. Han er også den som hemngjær familien sin når dette trengs, i tillegg viser han stor klokskap ved å alltid ha ein plan ved alt han gjør. Gisle er ikkje ein typisk moderne helt, grunnen til dette er at han verken reddar verden eller utgjør fantastiske ting, som er kva ein typisk helt er i vår tid. Kvinnene kan virke mindre verdifulle, men spiller ein stor rolle i forhold til å påverke mennene. Dei har ikkje veldig stort fokus eller mykje makt og blir behandla med lite respekt, men samtidig var det kvinnene som satt i gang konflikten og hemnjakta mellom mennene. Dette gjorde de ved å, helt i starten, småprate om deis eigne løyndommar, kor hovudtemaet var kjærleik. Ved å fortelje kven dei eigentlig elska blei sjalusien for stor blant mennene og hemntørstige blei dei.

Filmen er ein typisk islendingsaga og tar sted i vikingtida, i og med at det er sann forteljing frå denne tida interesserar den ikkje oss alt for mykje. Frå begynning til slutt har filmen ein ”flat” handling, og kan bli noko kjedeleg for oss som lever i 2010. Men filmen viste god saga litteratur og er med dette ein grei film.

Skrevet av: Silje og Anine.